Από την άγνωστη παράδοση της Αθήνας

Ερωτικά δίστιχα

Πότε στην πόρτα σε θωρώ πότε στο παραθύρι

πότε στην μέσην του σπιτιού διαμάντι και ζαφείρι .

Δενδρί μου εις τον ίσκιον σου έρχομαι πάσα μέρα

να πάρει το κορμάκι μου το ιδικόν σου αέρα.

Εις υψηλότατο δενδρί εβάλθηκα ν'απλώσω

κι ο κλώνος είναι υψηλός, δεν ημπορώ να σώσω.

Εάν θελήσει το κλωνί απ' ιδική του χάρη

ν' απλώσει το κλωνάρι του επάνω να με πάρει.

Αστροπελέκι θα γενώ να πέσω στην αυλήν σου

να καύσω το καλεμκερί* πού χεις στην κεφαλή σου.

* Σταμπωτό κεφαλομάντηλο.

Μνημεία της ιστορίας των Αθηναίων τρίτος τόμος

Δημήτριος Καμπούρογλου